Er zijn veel gezondheidsoverwegingen waar je bij stil moet staan, voordat je een beslissing maakt of je je Labrador teef laat steriliseren of niet. Het is het beste om de beslissing te nemen in overleg met je dierenarts, omdat ze de individuele hond het beste zullen kennen. Dit artikel kan je echter helpen een overzicht te krijgen van alle voor en nadelen van het steriliseren van een Labrador teefje.
In dit artikel hebben we veel van de veelvoorkomende voor- en nadelen van het castreren van Labrador Retriever teefjes samengesteld, zodat je het goed voorbereid bent wanneer je je dierenarts bezoekt.
Voordelen van sterilisatie Labrador teef
De sterilisatie-operatie omvat het verwijderen van de eierstokken van je Labrador Retriever. Vroeger werd ook de gehele baarmoeder verwijderd, maar deze operatie is veel ingrijpender en onnodig. Meestal wordt dit alleen nog gedaan wanneer er sprake is van een baarmoederontsteking.
De operatie voorkomt dat je Labrador Retriever drachtig wordt en ongewenste nesten krijgt. Er zijn ook verschillende gezondheidsvoordelen (en problemen) die verband kunnen houden met het castreren van een Labrador Retriever teef.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Voordelen, nadelen en prijs van Castratie Labrador Reu
Wat is het beste voer voor een Labrador puppy?
Sterilisatie helpt baarmoederontsteking voorkomen
Een van de grootste redenen om je Labrador Retriever teef te steriliseren, is om te voorkomen dat ze baarmoederontsteking ontwikkelt. Deze infectie komt meestal voor op momenten dat er veranderingen in de hormoonspiegels van de hond zijn.
Tussen, tijdens en na de loopsheid van je Labrador Retriever zijn er verschillende hormonen die op verschillende niveaus worden geproduceerd. Wanneer de baarmoeder dikker wordt en zich voorbereidt op een mogelijke zwangerschap, is de geproduceerde, dikke baarmoederwand een perfecte omgeving voor bacteriën om te groeien.
De twee soorten baarmoederontsteking (pyometra) zijn open pyometra en gesloten pyometra. In het geval van open pyometra kan pus weglopen, waardoor de infectie minder gevaarlijk is en meer opvalt door de afscheiding van het teefje. De ernstigere gevallen van pyometra zijn meestal gesloten pyometra, wanneer er geen drainage is die je waarschuwt voor de enorme infectie in de baarmoeder van je Labrador Retriever.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Labrador Reu of Teef – wat zijn de verschillen tussen Labrador reuen en teven?
Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?
Bij ongesteriliseerde Labrador teefjes, zal ongeveer een kwart van de honden deze levensbedreigende aandoening ontwikkelen. De giftige bacteriën worden opgenomen in de bloedbaan van je Labrador Retriever, wat betekent dat deze ziekte je hond heel ziek kan maken. Bovendien hebben honden met baarmoederontsteking vaak koorts, lethargie, anorexia of maagdarmklachten. Het castreren van je Labrador Retriever voorkomt deze ziekte volledig, omdat deze niet zal optreden als de wisselende hormomen tijdens de loopsheid niet aanwezig zijn. Hoe vaker je hond loops is zonder pups te krijgen, hoe groter het risico op baarmoederontsteking. Dit betekent dat vooral honden van middelbare en oudere leeftijd moeten worden gecastreerd om deze ziekte te voorkomen.
Melkkliertumoren en andere vormen van kanker voorkomen
Een andere ziekte die je moet overwegen bij het beslissen of je je Labrador Retriever moet castreren, is borstkanker. Borsttumoren zijn een van de meest voorkomende vormen van kanker bij teefjes die niet zijn gesteriliseerd. Grotere honden zoals Labradors zijn ook vatbaarder voor het ontwikkelen van borstkliertumoren – een risico van 58% bij niet-gesteriliseerde honden van grote rassen. Omdat deze kanker een veel voorkomende ziekte is, is preventie belangrijk.
De leeftijd waarop een teefje wordt gesteriliseerd, speelt een grote rol bij het bepalen of de operatie borstkanker zal helpen voorkomen. Dit komt omdat er aanwijzingen zijn dat elke loopsheidcyclus het potentiële risico op het ontwikkelen van borstkanker verhoogt, vanwege het verhoogde oestrogeen in het lichaam van de Labrador Retreiver.
Het risico dat een hond in de toekomst borstkliertumoren krijgt is heel klein als ze voor de eerste loopsheid wordt gesteriliseerd. Als je je hond echter intact laat totdat ze volgroeid is om andere gezondheidsredenen, heeft het nog steeds een voordeel om je Labrador Retriever teefje te castreren.
De kans op het ontwikkelen van borstkliertumoren is nog steeds minimaal als een hond maar 1 loopsheid heeft gehad, en hoewel het risico daarna meer toeneemt, is het risico nog steeds aanzienlijk kleiner dan honden die intact zijn gelaten. In studies die de leeftijd waarop de hond gesteriliseerd was en het voorkomen van borstkanker hebben onderzocht, lijkt het hebben van een operatie op of voor de leeftijd van 2,5 jaar de beste leeftijd om het risico op borstkanker te verminderen.
Ten slotte elimineert het castreren van je Labrador Retriever teefje het risico op baarmoeder-, baarmoederhals- en eierstokkanker. Hoewel dit risico geëlimineerd wordt door de hond te steriliseren, is het risico sowieso erg klein (<0,5%).
Nestjes voorkomen
Door je Labrador Retriever teefje te castreren, voorkomt je ook ongewenste nesten. Niet elke hond zou een nest moeten krijgen, en uitgebreide gezondheidstests en een nauwkeurige selectie van ouderdieren zijn vereist om een gezond nestje Labradors te fokken.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
5 items die je moet hebben als je je eerste Labrador pup koopt
Een loopse Labrador, hoe houd je reuen uit de buurt?
Sommige mensen vinden het leuk af en toe een pretnestje te fokken bij hun Labrador teefje, maar je moet je goed afvragen of dit wijsheid is. De dracht kan op veel verschillende manieren verkeerd gaan, en je kan onbewust Labrador pups fokken die niet gezond zijn.
Geen loopsheid en schijndracht
De loopsheid is voor de hond en voor jezelf niet altijd een pretje. Door je Labrador teefje te laten castreren, vermijd je deze vervelende periodes. Je hoeft je geen zorgen meer te maken over afscheiding op je meubels, of ongecontroleerde reuen tijdens de wandeling.
Daarnaast zorgt het ervoor dat je Labrador teefje geen schijndracht meer ontwikkelt. Dit is meestal relatief onschuldig, maar kan voor de Labrador en zijn baasje wel stress veroorzaken. Een schijnzwangerschap bij je hond kan uiteindelijk ook leiden tot een baarmoederontsteking.
Dit zijn allemaal dingen die je kan voorkomen door je Labrador teefje te laten steriliseren.
Wil je meer lezen over loopsheid bij Labrador Retrievers? Lees dan hier verder.
Nadelen van sterilisatie Labrador Retriever teefje
Net als bij mannelijke Labrador Retrievers, kunnen de hormonen die aanwezig zijn in het lichaam van je hond de groei enorm ten goede komen. Over het algemeen kunnen risico’s van sterilisatie verminderd worden door te wachten met de sterilisatie totdat je Labrador Retriever teefje volwassen is.
Sterilisatie en risico op botkanker
Botkanker bijvoorbeeld, is een veelvoorkomende en agressieve kanker, die vaker voorkomt bij honden die worden gesteriliseerd voordat ze een jaar oud zijn. Sommige onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat het risico bij gecastreerde honden twee keer zo hoog is in vergelijking met intacte honden.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Hoe laat je een labrador puppy wennen aan een bench?
Hoe kan je zien of je Labrador drachtig is?
Omdat botkanker een agressieve en dodelijke aandoening kan zijn die veel voorkomt bij veel grotere rassen, kun je overwegen om de sterilisatie van je Labrador Retriever uit te stellen totdat ze volgroeid is.
Sterilisatie en risico op heup en elleboogdysplasie
Omdat Labrador Retrievers een veel voorkomend ras zijn, zijn er veel onderzoekers die specifiek Labrador Retrievers hebben bestudeerd (evenals hun naaste verwant, de Golden Retriever).
In een onderzoek waarin meer dan 2000 Labrador Retrievers werden onderzocht, stelden onderzoekers vast dat vroege castratie het risico op heupdysplasie aanzienlijk verhoogde.
Bij een onderzoek met Golden Retrievers ontdekten dezelfde wetenschappers dat deze honden een risico van 20% hadden om botaandoeningen, zoals heup- of elleboogdysplasie, te ontwikkelen wanneer ze voor hun eerste levensjaar gecastreerd waren.
Sterilisatie en kanker
Naast botkanker, zijn er andere soorten kanker die in verband worden gebracht met sterilisatie. Dezelfde wetenschappers die de Labradors en Golden Retrievers hierboven onderzochten, vonden ook een toename van het risico op lymfomen wanneer deze honden voor hun eerste levensjaar werden gesteriliseerd.
Miltkanker is een ander type kanker dat een belangrijke doodsoorzaak is bij Labrador Retrievers. Het risico op deze kanker lijkt echter juist verhoogd te zijn wanneer honden na hun eerste levensjaar worden gesteriliseerd, volgens een studie uitgevoerd op Vizsla honden.
De studie die specifiek naar Labrador Retrievers keek, hield geen rekening met de leeftijd waarop de operatie werd uitgevoerd. Hier vonden wetenschappers echter dat het risico 2,2 keer zo groot was voor vrouwelijke Labrador Retrievers die waren gesteriliseerd in vergelijking met intacte Labradors.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
De verschillende ontwikkelingsfasen van een labrador pup
Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?
Andere tumoren die veel voorkomen bij Labrador Retrievers, zijn mastceltumoren – een van de meest voorkomende huidtumoren bij honden. Bij Golden Retrievers leek een late sterilisatie ervoor te zorgen dat de hond een hoger risico had mastceltumoren te ontwikkelen. Hetzelfde effect van een late sterilisatie op mastceltumoren werd echter niet gevonden in onderzoeken bij Labrador Retrievers. Bij Labrador Retrievers lijkt er zelfs helemaal geen verschil in incidentie te zijn tussen honden die wel of niet gesteriliseerd waren.
Sterilisatie en incontinentie
Een risico dat gepaard gaat met het castreren van je Labrador Retriever teefje, is de toename van urine-incontinentie, vaak castratie-incontinentie genoemd als dit het gevolg is van de operatie.
Dit probleem is in sommige onderzoeken het grootst gebleken als de hond wordt gesteriliseerd vóór de leeftijd van 3 maanden. Wanneer geen rekening wordt gehouden met de leeftijd, was het risico dat gesteriliseerde honden urine-incontinentie ontwikkelden ongeveer vijf procent.
Wat is de beste leeftijd om een Labrador teefje te laten steriliseren?
Zoals je hierboven misschien hebt gelezen, zijn er een aantal risico’s en voordelen verbonden aan de sterilisatie van een Labrador teefje. De risico’s worden meestal wat kleiner als het teefje op een wat latere leeftijd gesteriliseerd wordt.
In landen met veel zwerfhonden, worden teefjes vaak op zeer jonge leeftijd gesteriliseerd omdat de voordelen opwegen tegen de nadelen. Het beperken van de hondenpopulatie is belangrijker dan de eventuele gezondheidsrisico’s van een sterilisatie.
In Nederland is het echter makkelijker om te voorkomen dat je Labrador teefje drachtig wordt, zeker als je verantwoordelijk omgaat met je hond tijdens de loopsheid.
Een Labrador teefje kan gesteriliseerd worden op de leeftijd van 6 maanden. Het is echter vaak beter om te wachten tot de hond volwassen is, zodat nuttige hormonen haar kunnen helpen tijdens de groei, en het risico op verschillende aandoeningen verkleind wordt. Wacht in ieder geval tot twee maanden na de eerste loopsheid.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Wat heb je nodig voor een Labrador puppy?
Hoe verzorg je de vacht van een Labrador?
Het is echter belangrijk om goed naar de hond zelf te kijken, en te overleggen met de dierenarts om hierover de beste beslissing te maken. Het is bijvoorbeeld beter om je Labrador teefje eerder te laten steriliseren als ze gevoelig is voor schijnzwangerschappen en baarmoederontstekingen.
Hoeveel kost de sterilisatie van een Labrador teefje?
Gemiddeld kost het meer om een teef te laten steriliseren dan een reu. Dit komt omdat een sterilisatie een veel ingewikkelder procedure is in vergelijking met de gemiddelde castratie van een reu. Meestal gaat het om een kijkoperatie, waardoor de ingreep langer duurt en er prijzige apparatuur gebruikt moet worden.
De sterilisatie van een Labrador teef kost meestal rond de 400 tot 500 euro. De prijs verschilt per kliniek, maar ook complicaties kunnen de prijs van de sterilisatie verhogen. Bij een oudere hond kan er bijvoorbeeld voor gekozen worden de hele baarmoeder te verwijderen als deze er wat onregelmatig uitziet.
Moet ik mijn Labrador teef laten steriliseren?
De beslissing over het wel of niet steriliseren van je Labrador teefje is geen gemakkelijke. Het is het beste om deze beslissing samen met de dierenarts te maken, aangezien je dierenarts en jij het beste weten welke risicofactoren van toepassing zijn op de hond.
Over het algemeen voorkomt sterilisatie veel voorkomende gezondheidsproblemen die een Labrador Retriever teef kunnen treffen. Er zijn echter enkele risico’s die tijdens en na de operatie kunnen optreden. Vaak kunnen deze risico’s echter worden beperkt door de sterilisatie van de Labrador Retriever uit te stellen totdat ze volgroeid is.
Wanneer je je voorbereidt om met de dierenarts te overleggen over de beste leeftijd om je vrouwelijke Labrador Retriever te steriliseren, is het een goed idee om een lijst maken van eventuele gezondheidsproblemen waarvan je op de hoogte bent bij de familieleden van je hond.
Je kunt ook via een bedrijf als Embark genetische tests laten doen om te helpen bepalen of je Labrador Retriever genetisch een verhoogd risico loopt op een van de ziekten die kunnen worden voorkomen of veroorzaakt door sterilisatie.
Als laatste is het belangrijk om te bekijken hoeveel ongemak je Labrador teefje heeft tijdens loopsheden. Ontwikkelt ze bijvoorbeeld elke keer weer een schijnzwangerschap of woon je ergens waar ze veel lastig gevallen wordt door reuen? Dan is sterilisatie misschien een goed idee.
Dit geldt ook als je een intacte reu in huis hebt, beide honden intact laten is vragen om problemen als je geen tijd en zin hebt om ze goed gescheiden te houden en goed op te letten.
Wil je je Labrador teefje intact houden en wil je weten hoe je de reuen bij haar weg houdt tijdens de loopsheid? Lees dan hier verder.
