Je hebt eindelijk een beslissing gemaakt, en besloten een Labrador te kopen. Geweldig, we wisten allebei dat de Chihuahua het nooit ging halen.
Tot dusver heb je gekozen voor een type Labrador (zo niet bekijk dit artikel) en je bent er ook uit welke kleur je voorkeur heeft (in dit artikel lees je meer). Er moet echter nog een laatste vraag worden beantwoord: moet het een mannelijke of een vrouwelijke Labrador worden?
Vandaag zal ik proberen enig licht te werpen op de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke Labradors om je een idee te geven welke het beste bij jou, je gezin en je levensstijl past.
Lichamelijke verschillen
Laten we beginnen met de meest voor de hand liggende, anatomische verschillen.
Grootte
Zoals bij de meeste honden het geval is, zijn mannelijke Labradors meestal iets groter in vergelijking met vrouwelijke Labradors. Gemiddeld zal een Labrador reu tussen de 57 en 62 cm hoog worden, terwijl de Labrador teefjes tussen de 55 en 60 cm hoog worden.
Dit betekent echter niet dat alle mannelijke Labs groter zullen zijn en dat alle vrouwelijke Labs wat kleiner blijven. Elke hond is anders en kan in hoogte verschillen van de standaard maten. Als je een beter idee wil krijgen van de uiteindelijke grootte van je pup, kan je het beste naar de ouders kijken.
Over het algemeen is het hoogteverschil van mannelijke en vrouwelijke Labradors niet significant en heeft het in de meeste gevallen geen invloed op de honden of hun begeleiders.
Verschillen in gewicht tussen Labrador reuen en teven
Mannelijke labradors zijn meestal niet alleen wat groter, maar ook wat zwaarder in vergelijking met hun vrouwelijke tegenhangers. Het ideale gewicht voor een Labrador reu is 30-36 kg en voor een Labrador teef is dat 25 tot 32 kg.
Als je meer wil weten over het gewicht van Labradors kan je hier verder lezen. Je vindt er wat het ideale gewicht van een Labrador is, hoe je het het beste kan meten, en hoe je het binnen de gezonde norm kunt houden.
Het verschil in grootte tussen mannelijke en vrouwelijke Labs is subtiel en kan vaak over het hoofd worden gezien omdat het geen significante impact heeft op de honden. Zolang het gewicht binnen de gezonde normen valt, is er geen probleem.
Labrador reuen mogen dan wat zwaarder en groter zijn dan teefjes als ze volwassen zijn, maar ze bereiken dit gewicht wat later dan teefjes en zijn dus minder snel op hun volwassen gewicht.
Temperament verschillen tussen reuen en teven
Mannelijke Labradors hebben de neiging om langer in de jeugdfase te blijven, terwijl teefjes sneller volwassen zijn en sneller opgroeien, waardoor ze iets gehoorzamer en gemakkelijker te trainen en te socialiseren zijn.
Als het gaat om het temperament van Labrador reuen en teven, hangt veel af van de individuele kenmerken en de ouders van elke puppy. Er zijn geen twee gelijke honden en elke pup heeft zijn eigen persoonlijkheid.
Er zijn echter twee gebieden waarop Labrador reuen en teven iets zouden kunnen verschillen van elkaar, namelijk aandacht en onafhankelijkheid.
Hoewel wordt aangenomen dat mannelijke Labradors iets minder onafhankelijk zijn, besteden ze ook minder aandacht aan hun eigenaren. Ze genieten dus van de aanwezigheid van hun eigenaren, maar het maakt ze niet zoveel uit of de eigenaar ze op dat moment aandacht geeft.
Vrouwelijke Labradors zouden meer territoriaal en onafhankelijk zijn, maar tegelijkertijd genieten ze van de aandacht van hun handlers. Ze houden ervan om bezig te zijn met spelen of gewoon geaaid of verzorgd te worden. Ze zoeken meer aandacht dan mannelijke Labradors.
Hoewel Labrador teefjes meer territoriaal zijn, lijken Labrador reuen meer beschermend over hun speelgoed, voedsel en ook hun eigenaar.
Zoals eerder vermeld, hangt het echter allemaal af van de individuele persoonlijkheid van de hond en de manier waarop hij in zijn jeugd is opgevoed.
Voor sommigen kan het temperament van een Labrador-puppy een belangrijke factor zijn bij het kiezen van de juiste puppy. Als het echter om het temperament gaat, is het veel gemakkelijker om overeenkomsten tussen beide geslachten te vinden in plaats van verschillen. Daarom raden we aan om naar de persoonlijkheid van de individuele pup te kijken in plaats van naar het temperament van het specifieke geslacht.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Wat is het verschil tussen een Amerikaanse Labrador en een Engelse Labrador Retriever?
Hoe verzorg je de vacht van een Labrador?
Seksuele volwassenheid van Labrador reuen en teven
Net als bij de fysieke volwassenheid zijn het vrouwelijke Labradors die als eerste hun seksuele volwassenheid bereiken.
Tenzij gesteriliseerd, zal een Labrador teefje twee keer per ongeveer twee weken lang loops worden (beginnend vanaf 7-8 maanden oud, afhankelijk van de hond). Gedurende die tijd zullen Labradors teefjes meer reuen aantrekken dan normaal.
Dit kan problemen opleveren voor de hondenbezitter tijdens wandelingen. Je kunt hierover meer lezen in onze artikelen over loopsheid bij Labradors. Hier vind je ook hoe je andere honden uit de buurt van je Labrador teefje kan houden tijdens de loopsheid.
Mannelijke Labradors rijpen later dan hun vrouwelijke tegenhangers en bereiken hun seksuele volwassenheid rond de leeftijd van 12-15 maanden. Als ze niet worden gecastreerd, blijven ze het hele jaar door seksueel actief.
Bovendien zijn mannelijke intacte Labradors meer geneigd om rond te dwalen en op zoek te gaan naar een potentiële partner, waardoor ze eerder weglopen of minder goed naar de bevelen van de eigenaar luisteren.
Hormonale veranderingen bij zowel mannelijke als vrouwelijke Labradors kunnen leiden tot enkele gedragsveranderingen die we in de volgende sectie zullen behandelen.
Gedragsverschillen tussen Labrador reuen en teven
Agressie naar andere dieren
Vaak wordt aangenomen dat mannelijke honden vanwege het hormoon testosteron agressiever zijn in vergelijking met hun vrouwelijke tegenhangers. Op het eerste gezicht lijkt het inderdaad zo, aangezien reuen vaker agressief of dominant gedrag vertonen dan teven. Onderzoek toont echter aan dat wat voor de hand lijkt te liggen, niet zo eenvoudig is als het lijkt.
Reuen hebben de neiging om andere mannetjes vaker op een agressieve manier uit te dagen om een sociale structuur onder hen te vestigen. Ondanks het vaker optreden van agressief gedrag, is het ongebruikelijk dat twee reuen een enstig gevecht aangaan. Hun ontmoetingen zijn meestal meer ritueel, kort en eindigen met minder verwondingen in vergelijking met ontmoetingen tussen teefjes.
Vrouwelijke honden daarentegen dagen andere teefjes niet zo vaak uit als reuen. Als ze dat echter eenmaal doen, is het waarschijnlijk dat de strijd meedogenlozer en compromisloos zal zijn. Studies hebben aangetoond dat teefjes vaker betrokken zijn bij een gewelddadige vechtpartij dan reuen. Bovendien vertonen ze voor het gevecht minder waarschuwingssignalen, dus het kan voor de eigenaar moeilijker zijn om het gevecht te voorkomen.
Doordat vrouwelijke honden langer en op een meer compromisloze manier vechten, hebben ze ook een grotere kans zwaardere verwondingen op te lopen. Hoewel de ontmoetingen van reuen meer een blijk van kracht en dominantie zijn om de hiërarchie te vestigen, worden teven vaak serieus en wreed.
Teefjes hebben ook de neiging om meer territoriaal te zijn en te vechten met andere huisdieren in huis. Dit werd aangetoond door een kleine studie gepubliceerd in de Journal of American Veterinary Medical Association. Het resultaat van de studie toonde aan dat vrouwelijke honden betrokken waren bij 68% van de agressie- incidenten. Uit dezelfde onderzoeken bleek ook dat het de jongste hond was die de agressie veroorzaakte, en dat deze meestal een nieuwe toevoeging aan het huishouden was.
Dit is ook een goed moment om op te merken dat het geslacht een rol kan spelen bij gedragstraining om agressie bij honden te verminderen. Hoewel onderzoekers beweren dat het met gedragstraining mogelijk is om agressief gedrag te verbeteren, en de agressie bij reuen in 72% van de gevallen te verminderen was, wordt ook opgemerkt dat dezelfde training bij teven een slagingspercentage van slechts 57% heeft.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
De verschillende ontwikkelingsfasen van een labrador pup
Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?
Agressie naar mensen, verschillen tussen reuen en teven
Na alles dat we hierboven geschreven hebben, volgt er toch een wending in het verhaal. Volgens de gegevens van het Central for Disease Control and Prevention in de Verenigde Staten van Amerika, zetten reuen zes keer vaker hun tanden in mensen dan teven.
Dezelfde gegevens tonen aan dat intacte honden tot drie keer vaker mensen bijten in vergelijking met gecastreerde honden, wat de belangrijke rol van hormonen bij het beheersen van het gedrag van de hond onderstreept.
Labradors zijn echter vriendelijk en zachtaardig en ze komen niet agressief of meedogenloos over. De meeste Labrador eigenaren hebben dus nooit te maken met een hond die zijn agressie op de eigenaar richt.
Ook bij Labradors kan het echter verkeerd gaan, zeker als het om bijvoorbeeld eten gaat. Labradors zijn gek op eten, en als je je Labrador niet goed traint kan hij zijn eten gaan beschermen, met alle gevolgen van dien.
Houd er rekening mee dat niet alle gegevens kunnen worden gerelateerd aan je persoonlijke situatie. Bijna elke eigenaar van een Labrador teefje, zal beweren dat het de liefste en vriendelijkste hond ter wereld is. Net als de eigenaars van reuen die exact hetzelfde zullen geloven.
Dit komt voor een groot deel door een goede socialisatie, gedragstraining en de juiste opvoeding van de puppy. Al deze dingen spelen een grote rol bij het beheersen van het gedrag van de hond naar zijn eigenaar en andere mensen.
Verlatingsangst bij Labrador reuen en teven
Verlatingsangst is Labradors vanwege hun liefde voor mensen niet vreemd. Je kunt meer lezen over het onderwerp verlatingsangst en hoe je je Labrador kunt helpen met verlatingsangst in het artikel “Wat te doen als uw Labrador verlatingsangst heeft“.
Verlatingsangst is een gedragsprobleem waarbij een hond nerveus wordt vanwege de scheiding met zijn eigenaar. Volgens de Australische studie uitgevoerd bij 690 honden komt dit gedrag vaker voor bij reuen.
Dezelfde studie toont aan dat andere factoren een rol lijken te spelen bij de ontwikkeling van dit soort problemen. Zo kan de herkomst van de hond van invloed zijn (familie / vrienden versus dierenwinkel / asiel). Ook de leeftijd van de hond, de hoeveelheid tijd die een eigenaar aan de hond besteedt, het aantal vrouwelijke bewoners in het huishouden of de aanwezigheid van andere honden in een huishouden lijken allemaal van invloed te zijn op verlatingsangst bij zowel reuen als teven.
Markeren door reuen en teven
Mensen geloven vaak dat alleen reuen hun territorium markeren met behulp van urine. Vrouwelijke honden vertonen echter hetzelfde gedrag en laten hun geur soms even vaak achter als reuen.
Er zijn veel triggers die leiden tot frequent urineren bij honden. Soms doen ze het om sociale of territoriale redenen. Andere keren doen ze het misschien wanneer ze angstig zijn of een medisch probleem hebben, zoals een urineweginfectie.
Het komt erop neer dat zowel mannelijke als vrouwelijke honden het doen en dat er in dit opzicht geen significant verschil is tussen beide geslachten.
Dat gezegd hebbende, is het belangrijk om te vermelden dat Intacte reuen en teefjes de neiging hebben om vaker dit gedrag te vertonen. Daarnaast hebben reuen sneller de neiging hun poot ook binnenshuis omhoog te tillen.
Ongecastreerde reuen zullen consistent hun territoriom markeren met urine, terwijl dit gedrag bij teefjes toe kan nemen tijdens de loopsheid. We hebben een artikel gewijd aan loopsheid waarin je alles kan lezen over de loopsheid bij Labradors.
Met goede training en wat geduld is het mogelijk om dit gedrag te beperken zodat je reu of teef niet op plekken markeert waar dat niet handig is. Het is vanzelfsprekend dat het castreren of steriliseren van je Labrador in de toekomst ook zal helpen bij het beperken van urinemarkering.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?
Zijn er verschillen tussen bruine, blonde en zwarte Labradors?
Rijden op reuen en teven
Net als bij het markeren van urine wordt het rijden op andere honden zowel mannelijke als vrouwelijke honden gedaan.
Bij intacte jonge honden is het rijden op andere honden meestal seksueel van aard. Sommige honden zien dit gedrag ook als een spel en blijven het doen, zelfs als ze volgroeid zijn.
Ondanks het feit dat het rijden van honden er voor ons uitziet als eenvoudig seksueel gedrag, heeft het voor honden vaak een andere functie.
Voor volwassen honden is rijden een manier om erachter te komen wat hun plaats in de roedel is. Ze testen andere honden en zien waar ze passen in de dominantie hiërarchie.
Rijden kan ook worden veroorzaakt door andere factoren zoals opwinding of vreugde. Het kan een teken zijn van slechte socialisatie van de hond of ongecontroleerd dominant gedrag.
Nogmaals, het castreren van een reu of het steriliseren van een reu kan dit gedrag verminderen, maar een goede training wordt ook aanbevolen om te voorkomen dat honden andere honden lastigvallen met dit gedrag.
Hoe eerder training wordt toegepast, hoe beter, dus als je ziet dat je Lab-puppy zich met dit gedrag bezighoudt, probeer het dan zo snel mogelijk te stoppen om te voorkomen dat het later een probleem wordt.
Gezondheidsverschillen tussen Labrador reven en reuen
Hormonen hebben een grote invloed op het gedrag van zowel mannelijke als vrouwelijke labradors. Als je je hond castreert of steriliseert, worden sommige gedragsverschillen tussen beide geslachten beperkt of geëlimineerd.
Als het op gezondheid aankomt, lijden beide seksen in gelijke mate aan genetische aandoeningen die bij Labradors veel voorkomen. Heup- en elleboogdysplasie, artritis en oorontsteking staan vaak bovenaan de lijst en kunnen van invloed zijn op beide geslachten.
Er zijn echter enkele gezondheidsproblemen die bij elk geslacht vaker voorkomen.
Labrador teefjes ontwikkelen veel vaker urineweginfecties omdat ze dichtbij de grond plassen en bacteriën gemakkelijker uit de grond kunnen opnemen dan mannelijke labradors. Bovendien is er bij vrouwelijke Labradors een kans dat ze melkkliertumoren krijgen. Sterilisatie kan dit risico verminderen.
Bij intacte Labrador reuen bestaat de kans op goedaardige prostaathyperplasie of zaadbalkanker. Het castreren van de hond kan de kans op het ontwikkelen van een van de eerder genoemde ziekten verkleinen en kan een positieve invloed hebben op de gezondheid van de hond.
Is het beter om een reu of een teef te kiezen?
De verschillen tussen beide geslachten bij Labradors zijn bijna niet merkbaar als ze nog jong zijn. Zowel mannelijke als vrouwelijke Lab-puppy’s zullen hetzelfde gedrag vertonen, er zijn gedrags- of fysieke verschillen.
Pas als ze ouder worden, beginnen die verschillen iets duidelijker te worden. Ze worden versterkt door de opbouw van hormonen bij elke hond, maar kunnen meestal worden verminderd door de hond te castreren of te steriliseren.
Ondanks enkele kleine verschillen tussen beide geslachten, is de kans groter dat je de uiteindelijke beslissing neemt op basis van het karakter, de persoonlijkheid of de oorsprong van een individuele puppy in plaats van een van de factoren die verband houden met het geslacht van dehond.
Een van de dingen waar je wel rekening mee moet houden, is dat het soms moeilijker is om twee teefjes vredig samen te laten leven. Als je al een hond hebt, is het vaak het beste om een tweede hond van een ander geslacht erbij te nemen.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Waar kan je het beste een Labrador puppy kopen?
Labrador fokkers in Nederland
Labrador reuen en teven, de conclusie
Uiteindelijk heeft het geslacht van een Labrador waarschijnlijk weinig invloed op potentiële Labrador-eigenaren en staat het onderaan de lijst. De persoonlijkheid, het karakter, de geschiedenis en de achtergrond van de Labrador zullen belangrijker zijn dan het geslacht als het gaat om het gedrag van de hond.
Over het algemeen zijn mannelijke en vrouwelijke Labradors geweldige honden. Ze zijn vriendelijk en zachtaardig en hebben de reputatie geweldige familiehonden te zijn. Hun geslacht heeft daar weinig mee te maken en zowel mannelijke als vrouwelijke Labradors verdienen veel liefde en genegenheid van hun eigenaren.
