Een epileptische aanval is vaak niet alleen voor de hond, maar ook voor de baas een traumatische ervaring. De aandoening kan ervoor zorgen dat je hond instort en stuiptrekkingen krijgt. Zeker als je dit voor de eerste keer meemaakt, kan het een grote indruk maken en veel zorgen opleveren.
Het is goed om te weten dat epilepsie bij honden in de meeste gevallen niet dodelijk is, en vaak goed te behandelen, waardoor de hond minder aanvallen krijgt.
Labradors behoren helaas tot de rassen die gevoelig kunnen zijn voor epilepsie, en dit is een aandoening die erfelijk kan zijn. Ondanks de vele testen die Labrador ouderdieren ondergaan, behoort een test op epilepsie niet tot het standaard testpakket.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Wat is de beste hondenverzekering voor Labradors?
Waarom worden Labradors sneller dik?
Aanpassingen in huis voor Labradors met gewrichtsproblemen
Wat zijn de symptomen van epilepsie bij Labradors?
Tijdens een epileptische aanval is er sprake van een ongewone hoeveelheid elektrische activiteit in de hersenen van je hond. Deze verandering zorgt ervoor dat je hond gek gedrag vertoont, en in ernstiger gevallen zelfs de complete controle over zijn lijf verliest met stuiptrekkingen tot gevolg.
Niet elke hond heeft dezelfde symptomen tijdens een epileptische aanval. Soms is er zelfs alleen sprake van wat ´vreemd´ gedrag. Het is ook mogelijk dat de aanval begint met dit vreemde gedrag, waarna de aanval verergert en de hond ook het bewustzijn verliest.
Meestal zijn epileptische aanvallen onvoorspelbaar, en vaak duren ze maar kort, waarna de aanval vanzelf stopt.
Focale aanvallen
Aanvallen waarbij alleen bepaalde delen van de hersenen betrokken zijn, worden focale aanvallen genoemd. Wat er dan gebeurt met je hond, is afhankelijk van het hersendeel dat getroffen wordt door de aanval.
Focale aanvallen lijken misschien minder ernstig dan een volledige aanval, maar dit blijven symptomen die je serieus moet nemen. Als je een van de onderstaande symptomen merkt bij je hond, moet je de hond altijd laten onderzoeken bij de dierenarts.
Motorische veranderingen
Dit zijn symptomen van een epileptische aanval die alleen voor een aantal veranderingen in de motorische functies van de Labrador zorgen. Dit kunnen bijvoorbeeld trillingen in het gezicht van de hond zijn, hoofdschudden, ritmisch knipperen van de ogen, of spiersamentrekkingen in bijvoorbeeld een poot.
Autonome symptomen
Als delen van de hersenen betrokken zijn die bij het autonome zenuwstelsel horen, kan de Labrador andere symptomen vertonen. Vaak zal de hond dan veel kwijlen, urine of ontlasting laten lopen, braken, en de pupillen kunnen verwijd zijn.
Gedragsveranderingen
Naast de bovenstaande symptomen, kun je gedragsveranderingen zien bij je Labrador. Deze gedragsveranderingen zijn ook vaak aanwezig voordat een gegeneraliseerde aanval plaatsvindt. De hond is vaak rusteloos, angstig, zoekt meer aandacht dan anders of vertoont ander onverklaarbaar gedrag.
Gegeneraliseerde aanvallen
Bij een gegeneraliseerde aanval zijn beide helften van de hersenen betrokken. Het kan ineens ontstaan, maar ook volgen na een gedeeltelijke (Focale) aanval. De symptomen zien er dan ook ernstiger uit. Meestal verliest de hond het bewustzijn, waarbij de ledematen verstijven of ritmisch samentrekken.
Ook dit soort epileptische aanvallen kan er voor elke hond verschillend uitzien. Sommige honden verstijven alleen (tonische aanval), terwijl bij andere honden de ledematen alleen ritmisch samentrekken (clonische aanval). Het kan ook voorkomen dat tonische en clonische aanvallen elkaar afwisselen (tonisch-clonisch).
Bij een myoclonische aanval zijn er alleen sporadische kleine schokken zichtbaar bij de hond. Daarnaast zijn er atonische aanvallen, waarbij de spieren van de hond alleen slap worden en de hond het bewustzijn verliest.
Soms blijft een hond in een epileptische aanval hangen. Wanneer de aanval langer dan 5 minuten duurt, moet de hond direct naar de dierenarts gebracht worden. Dit is ook het geval wanneer de hond meerdere aanvallen per dag heeft. Een epileptische aanval waar de hond niet meer uit lijkt te komen, wordt status epilepticus genoemd, en dit kan de hersenen van je Labrador ernstig beschadigen, of zelfs tot de dood leiden.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Hoe oud wordt een Labrador?
Hoe moet je voor een senior Labrador zorgen?
Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?
Wat zijn de oorzaken van epilepsie bij honden?
Vaak heeft de epilepsie bij een hond geen bekende oorzaak, het kan zomaar ineens ontstaan. Meestal komt het naar voren op een leeftijd tussen 6 maanden en 6 jaar oud. Epilepsie kan een genetisch probleem zijn dat in sommige foklijnen vaker voorkomt dan in andere.
Niet-erfelijke vormen van epilepsie bestaan ook, vaak gaat het dan om zichtbare veranderingen in de hersenen. Zo kan er een tumer aanwezig zijn, een infectie, een beschadiging door trauma of een probleem met de bloedtoevoer. Ook ontwikkelingsproblemen of degeneratieve hersenziekten kunnen bij Labradors voor epilepsie zorgen.
Verder kunnen andere gezondheidsproblemen, zoals diabetes of een vergiftiging soms tot epileptische aanvallen leiden. Dit is waarom het belangrijk is om de hond altijd door een dierenarts te laten onderzoeken. Eventuele onderliggende problemen kunnen dan gevonden en behandeld worden.
Wat kan een epileptische aanval bij een Labrador uitlokken?
Net als bij mensen, kunnen er bij honden situaties zijn die een aanval uitlokken. Dit hoeft echter niet altijd het geval te zijn. Zo kan vermoeidheid of stress een aanval veroorzaken, maar het komt ook voor dat een hond niet goed tegen bepaalde medicatie kan.
Vaak krijgt een hond die gevoelig is voor epilepsie een aanval na een bepaalde activiteit die stressvol is voor de hond. Dit kan voor elke hond verschillend zijn, het kan bijvoorbeeld een ritje in de auto, onweer of het meedoen aan een hondenshow zijn.
Je kunt het aantal epileptische aanvallen niet alleen met medicijnen verminderen, maar ook met wat aanpassingen in het leven van je hond. Probeer een dagboek bij te houden waarin je bijhoudt wat je met je Labrador hebt gedaan. Zo kun je uiteindelijk vaak goed nagaan welke situaties je hond negatief beinvloeden.
Wat moet ik doen als mijn Labrador een epileptische aanval heeft?
Het klinkt misschien raar, maar het is het beste om je hond met rust te laten tijdens een epileptische aanval. Je hoeft je geen zorgen te maken dat je hond zijn tong inslikt, dus ga niet met je handen in de buurt van de bek rommelen. Je Labrador is zich niet bewust van zijn omgeving of jou tijdens een epileptische aanval, waardoor je jezelf of je hond kunt verwonden.
Zorg ervoor dat je hond geen voorwerpen om kan gooien of ergens vanaf kan vallen. Zorg ervoor dat andere honden of kinderen niet bij de hond kunnen komen. Laat de hond met rust en probeer hem niet vast te houden. Dit is eigenlijk het enige dat je nu kunt doen.
Houd je Labrador goed in de gaten en breng hem naar de dierenarts als de aanval langer dan 5 minuten duurt of de hond er niet meer volledig uit lijkt te komen. Zorg ervoor dat je je spullen klaar hebt liggen zodat je snel op weg kunt naar de dierenarts.
Vaak beginnen honden zich wat onrustig en verward te gedragen voor een aanval. Probeer deze fase te herkennen en zorg ervoor dat je hond zich in een veilige omgeving bevindt voordat de aanval begint.
Ook na een aanval kan je Labrador zich vreemd gedragen, de hond kan bijvoorbeeld verward en gedesorienteerd zijn en kwijlen. Vaak loopt de hond rusteloos rond en soms kan hij zelfs tijdelijk blind zijn. Houd je hond dus ook na een aanval goed in de gaten. Probeer je hond rustig te kalmeren, maar houd hem niet vast. Zorg ervoor dat de omgeving veilig is en de hond bijvoorbeeld niet van een trap kan vallen.
Je Labrador heeft mogelijk dorst en honger na een aanval. Drinken is altijd belangrijk, zorg er daarom voor dat de hond bij vers koel water kan. Wees voorzichtig met voedsel want dit kan ervoor zorgen dat je hond gaat braken. Voer kleine beetjes verspreid over een langere tijd.
Hoe wordt epilepsie bij honden gediagnosticeerd?
Bij sommige honden wordt epilepsie veroorzaakt door een onderliggend problem in de hersenen. Er kan zich bijvoorbeeld een tumor of een beschadiging bevinden, de bloedtoevoer kan onderbroken zijn, er is een ontsteking of infectie, of een ziekte die de hersenen aantast. Door de oorzaak aan te pakken kan de epilepsie behandeld worden, maar in sommige gevallen zijn de hersenen onherstelbaar beschadigd.
De dierenarts zal in de meeste gevallen eerst kijken of er zo´n onderliggende oorzaak is van de epilepsie bij je hond. Hiervoor zal de dierenarts naar de medische historie van je hond kijken, bloed en urineonderzoek doen en een neurologisch onderzoek. Met behulp van een MRI kan gekeken worden of er afwijkingen zijn in de hersenen.
In veel gevallen kan de dierenarts geen duidelijke oorzaak vinden van de epilepsie. De aandoening kan echter met behulp van medicijnen onder controle worden gehouden. Meestal wordt echter pas met medicatie begonnen als de hond vaker epileptische aanvallen heeft.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Hoeveel mag mijn Labrador wegen
Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?
De beste manieren om Labrador haren te verwijderen
Kan mijn Labrador genezen van epilepsie?
Wanneer je Labrador een onderliggende aandoening heeft die epileptische aanvallen veroorzaakt, kan hij genezen als deze aandoening behandeld kan worden. Een ontsteking of infectie in de hersenen is ernstig en kan dodelijk zijn, maar als de hond geneest zullen de epileptische aanvallen meestal niet meer voorkomen.
In veel gevallen is er echter geen duidelijke oorzaak voor de epileptische aanvallen te vinden, waardoor de aandoening alleen met behulp van medicijnen onder controle gehouden kan worden. De meeste honden zullen dus nooit genezen van epilepsie.
Wanneer de epileptische aanvallen zelden voorkomen bij je Labrador, zal de dierenarts meestal nog geen medicatie voorschrijven. Anti-epileptica kunnen nare bijwerkingen hebben, waardoor de voordelen tegen de nadelen op moeten wegen. Stoppen met anti-epileptica kan ervoor zorgen dat de epileptische aanvallen erger worden, dus er moet altijd voorzichtig omgegaan worden met de medicijnen.
Als je ze eenmaal aan je hond geeft, moet je ervoor zorgen dat je ze consistent blijft geven, om ervoor te zorgen dat de aandoening niet erger wordt.
Kan mijn Labrador doodgaan door epilepsie?
De meeste honden kunnen lang leven met epilepsie, en het hoeft hun leven niet dramatisch te beinvloeden. Het is echter mogelijk dat je Labrador niet uit een epileptische aanval komt, en dit kan dodelijk zijn door hersenschade. Als je merkt dat de epileptische aanval meer dan 5 minuten duurt, of je hond meerdere aanvallen achter elkaar heeft, is het belangrijk de hond direct naar de dierenarts te brengen.
Het is daarom heel belangrijk je hond door de dierenarts te laten onderzoeken als je een epileptische aanval opmerkt. Ook wanneer het slechts een lichte aanval betreft, waarbij de hond bij bewustzijn blijft. Eventuele onderliggende problemen moeten uitgesloten worden, en de hond moet goed in de gaten gehouden worden. Als de epileptische aanvallen erger worden kan met medicatie begonnen worden.
Wat kan ik doen om de epileptische aanvallen bij mijn Labrador te verminderen?
Als je Labrador lijdt aan epilepsie zonder onderliggende oorzaak, is het niet mogelijk om epileptische aanvallen volledig te voorkomen. Vaak zal medicatie goed werken, maar anti-epileptica hebben ook bijwerkingen, waardoor ze vaak alleen worden gegeven als de aanvallen ernstig zijn of vaak voorkomen.
Er zijn echter wel manieren om de hersenen van je hond te ondersteunen. Goede voeding en een goede routine zijn heel belangrijk voor honden met epilepsie. Aangezien stress een epileptische aanval kan triggeren, kun je situaties die stress veroorzaken bij je hond het beste vermijden.
Houd in een schriftje een ‘epilepsie dagboek’ bij, waarin je aangeeft wanneer de aanval plaatsvond, wat de symptomen waren en wat je allemaal met je hond gedaan hebt voordat de aanval begon. Zo kun je een beter inzicht krijgen in de situaties die een aanval kunnen triggeren bij je hond. Ook kun je zo goed in de gaten houden of de aanvallen vaker voorkomen of erger worden. Er zijn ook apps beschikbaar die je kunnen helpen om de epileptische aanvallen bij te houden.
TOP TIP:
Om de activiteit van je hond bij te houden kun je een honden tracker zoals de SAMA GPS tracker. Zo kun je je hond ook rustig los laten lopen omdat je hem altijd weer terug zal vinden. Ook een gezondheidstracker zoals de Kippy EVO kan je helpen de gezondheid van je Labrador met epilepsie in de gaten te houden.
Als laatste kun je de gezondheid van de hersenen bevorderen door bepaalde supplementen toe te voegen aan het dieet van je hond. Zo kun je je hond bijvoorbeeld een supplement met Choline bijvoeren, zoals Cholodin. Choline is een stofje dat in de hersenen gebruikt kan worden voor de productie van belangrijke neurotransmitters. Het ondersteunt de hersenfunctie en wordt veel gebruikt om epileptische aanvallen bij honden te verminderen.
Sanimed Neuro Support is een voorbeeld van voer met ingredienten die de hoeveelheid epileptische aanvallen kunnen helpen verminderen. Het bevat middellange vetzuurketens die epileptische aanvallen kunnen helpen blokkeren.
Voeding en supplementen kunnen epileptische aanvallen niet helemaal voorkomen, maar ze kunnen wel ondersteuning bieden en de hoeveelheid epileptische aanvallen verminderen. Ga altijd met je hond naar de dierenarts als je een epileptische aanval opmerkt.
