Het overlijden van een huisdier is een emotionele gebeurtenis. Het liefst heb je je Labrador natuurlijk zo lang mogelijk dichtbij je. Dit is waarom het goed kan zijn om te weten wat de meest voorkomende doodsoorzaken zijn bij Labradors. Zo kun je problemen eerder herkennen, of proberen ze te voorkomen door je Labrador bijvoorbeeld goed op gewicht te houden.
Hoewel elke hond ziek kan worden, zijn er enkele ziekten of aandoeningen waar bepaalde rassen vatbaarder voor zijn. Labradors hebben bijvoorbeeld vaker last van aandoeningen die gepaard gaan met overgewicht en aandoeningen van het bewegingsapparaat.
Hoe oud wordt een Labrador Retriever?
De gemiddelde leeftijd voor een Labrador Retriever is 12 jaar, en de meeste Labradors worden tussen 9 en 14 jaar oud. Er zijn aanwijzingen dat zwarte en blonde Labradors gemiddeld bijna 1,5 jaar langer leven dan bruine Labradors.
Blonde en zwarte Labradors haalden gemiddeld een leeftijd van 12,1 jaar, terwijl bruine Labradors gemiddeld een leeftijd van 10,7 jaar haalden (McGreevy et al. 2018). Onderzoekers vonden dit resultaat echter in gegevens van Labradors in de UK, en het is niet duidelijk of dit bij bruine Labradors in Nederland ook het geval is.
De bruine vachtkleur is in veel landen in korte tijd heel populair geworden bij Labradors. Het gen voor de bruine vachtkleur is echter recessief, wat betekent dat beide ouders drager van het gen moeten zijn om hun puppy’s een chocoladevacht te geven.
Dit heeft er mogelijk voor gezorgd dat veel bruine Labradors dezelfde voorouders hebben, die natuurlijk vervolgens ook dezelfde aandoeningen door kunnen geven.
Een gemiddelde leeftijd van 12 jaar, is redelijk normaal voor een hond met een grootte van een Labrador. De Labrador is dus geen uitzonderlijk ongezond ras, al zijn er wel een aantal veelvoorkomende gezondheidsproblemen die bij kunnen dragen aan een kortere leeftijd.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?
Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?
Hoe verzorg je de vacht van een Labrador?
Veelvoorkomende doodsoorzaken
Volgens een studie in 2018 van het Royal Veterinary College in Londen en de Universiteit van Sydney, zijn aandoeningen van het bewegingsapparaat de meest voorkomende doodsoorzaak bij Labrador Retrievers. Deze gevallen waren goed voor 24,5% van de sterfgevallen.
Gewrichtsaandoeningen en spieraandoeningen bij Labradors
De meeste sterfgevallen bij Labradors werden veroorzaakt door aandoeningen die de botten, gewrichten, spieren of pezen in de poten aantasten. Dit zijn bijvoorbeeld aandoeningen die de spier- of spiervezels aantasten (myopathieën) of aandoeningen die worden veroorzaakt door trauma aan de spier of pees (tendinitis). Dit kan aanzienlijke veranderingen veroorzaken in loopvaardigheid, kauwen, slikken en ademen.
Andere aandoeningen van het bewegingsapparaat kunnen de gewrichten of botten aantasten. Voor deze aandoeningen zijn ze ofwel aanwezig bij de geboorte of ontwikkelen ze zich als gevolg van trauma of infectie.
Veel voorkomende aandoeningen van het bewegingsapparaat zijn onder meer:
Heupdysplasie
Heupdysplasie is de meest voorkomende aandoening van het bewegingsapparaat bij honden van grote rassen. De kop van het dijbeen past niet goed in de kom van het heupgewricht. Dit kan ertoe leiden dat het gewricht zelf verslechtert als gevolg van herhaald over elkaar schuren van de botten. Heupdysplasie is een erfelijke aandoening, maar het kan ook worden veroorzaakt door voedingstekorten of obesitas.
Lees Meer: Behandelingen Voor Heupdysplasie Bij Honden – Honden Gezond
Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie komt meestal voor bij honden van grotere rassen waar de groei snel plaatsvindt. Het gewricht ontwikkelt zich abnormaal, wat leidt tot het onvermogen om te dragen, frequente dislocaties en ontstekingen rond het gewricht. In ernstige gevallen kan een operatie helpen, maar de meest voorkomende behandeling zijn pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen.
Kniedysplasie (Patella luxatie)
Een aandoening waarbij de knieschijf uit het gewricht glijdt. Dit kan leiden tot artritis en vereist zorgvuldig pijnbeheer. typische symptomen zijn hinkend lopen of het overslaan van stappen.
Verstoring van de achillespees
Dit treedt op als gevolg van trauma aan de pees en resulteert in het ontbreken van spanning langs de pees wanneer het kniegewricht wordt gebogen. Symptomen zijn onder meer naar beneden gekrulde tenen, platvoeten en zwelling rond het gewricht.
Artrose (degeneratieve gewrichtsziekte)
Artrose is een progressieve aandoening waarbij het kraakbeen rond de gewrichten begint te verslechteren. Dit kan kreupelheid, stijfheid en verminderde beweging veroorzaken bij de aangetaste poot. De aandoening kan niet genezen worden, je kunt de hond alleen pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen geven om de symptomen onder controle te houden.
Kanker bij Labradors
Een andere veel voorkomende doodsoorzaak voor Labrador Retrievers is kanker. Helaas stierf meer dan 21% van de Labradors uit het onderzoek aan de gevolgen van tumoren. Er zijn 3 soorten kanker die het vaakst voorkomen:
Borstkanker (melkkliertumoren)
Teefjes die niet gesteriliseerd zijn, hebben meer kans op het ontwikkelen van melkkliertumoren dan gesteriliseerde teefjes. Wetenschappers nemen aan dat deze tumoren worden veroorzaakt door hormonen, maar ze kunnen ook een genetische oorzaak hebben.
Melkkliertumoren worden meestal gevonden bij Labradors met een leeftijd van ongeveer de 10 jaar. De tumoren komen minder vaak voor bij honden jonger dan 5 jaar, maar ook jonge honden worden soms getroffen, vooral als het teefje een hond is waarmee gefokt wordt.
Symptomen zijn onder meer knobbels op de borstklieren en zwelling. In ernstige gevallen kan de kanker zich naar de longen verspreiden en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken.
Adenocarcinoom (pancreaskanker)
Pancreastumoren ontwikkelen zich meestal in klierweefsel. Het is een agressieve vorm van kanker, die snel groeit en zich verspreidt. Oudere teefjes lopen een groter risico, waarbij de meeste diagnoses worden gesteld op een leeftijd 8 jaar of ouder.
Er zijn veel symptomen van alvleesklierkanker:
- Gebrek aan eetlust
- Gewichtsverlies
- Spijsverteringsproblemen
- Buikpijn
- Koorts
- Lethargie
Osteosarcoom (botkanker)
Dit is de meest voorkomende vorm van botkanker en helaas komt het veel voor bij grotere rassen zoals Labradors. Net als alvleesklierkanker is botkanker agressief, waardoor het zich snel kan verspreiden naar andere delen van het lichaam. Dit maakt de behandeling van botkanker vaak moeilijk.
Er wordt aangenomen dat botkanker waarschijnlijker is bij honden die in het vroege leven botletsel hebben opgelopen, maar tot nu toe is dit niet bewezen. Het is duidelijk dat botkanker veel vaker voorkomt bij middelgrote en grote rassen.
Symptomen van botkanker zijn vergelijkbaar met die van alvleesklierkanker, maar met de toevoeging van hinken, gewrichts- of botpijn en plaatselijke zwelling.
De meeste gevallen worden behandeld met een combinatie van chirurgie en chemotherapie. In gevorderde gevallen kan de dierenarts een ledemaatamputatie adviseren om te voorkomen dat de kanker zich verder verspreidt.
Er zijn andere kankers die een Labrador kan ontwikkelen, maar deze drie komen het meest voor.
De laatste voorwaarde om te vermelden is nierfalen (nierfalen). Dit lijkt vaker voor te komen bij Labradors dan bij sommige andere rassen.
De nieren zijn van vitaal belang bij het verwijderen van gifstoffen uit het bloed, het vasthouden of verwijderen van water en het reguleren van de bloeddruk. Nierziekte is de eerste fase van nierfalen. Bij nieraandoeningen is er nog steeds gezond weefsel aanwezig, maar de nieren kunnen niet normaal functioneren.
Hersen-, Lever- of nieraandoeningen bij Labradors
Bij Labradors zijn hersenaandoeningen, leveraandoeningen en nieraandoeningen samen verantwoordelijk voor 24% van de sterfgevallen. Ze kwamen allemaal evenvaak voor bij de Labradors.
Hersenaandoeningen bij Labradors
Er zijn verschillende hersenaandoeningen die je Labrador kan treffen. Net als mensen, kunnen honden bijvoorbeeld lijden aan dementie en epilepsie.
Daarnaast zijn er veel andere neurologische aandoeningen waar een Labrador aan kan sterven. Sommige oude honden krijgen Degeneratieve Myelopathie, een aandoening aan het ruggenmerg die ervoor zorgt dat de hond langzaam steeds meer verlamd raakt.
Ook kan de hond natuurlijk een herseninfectie of een hersenbloeding krijgen, of schade oplopen aan de hersenen door bijvoorbeeld een ongeluk.
Symptomen van een hersenaandoening zijn:
- Balansverlies
- Veel schudden met de kop
- Slepen met de poten en op de bovenkant van de tenen lopen
- Gezichtsverlies
- Convulsies/toevallen
- Gedragsveranderingen
Leveraandoeningen bij Labradors
De lever is een belangrijk orgaan dat voor veel problemen kan zorgen bij je hondals hij niet meer goed werkt. Veel leveraandoeningen kunnen goed voorkomen of behandeld worden, maar soms is een lever zo beschadigd geraakt dat de hond overlijdt door leverfalen.
Er zijn verschillende oorzaken van leverfalen, zoals vergiftiging, de ziekte van Weil, harwormen, diabetes, medicijnen, vet voer of medicatie. Goede voeding, inentingen en regelmatig ontwormen houdt de lever van je hond meestal gezond. Afhankelijk van de oorzaak, kan de lever bij een vroege diagnose vaak weer herstellen.
Symptomen van leveraandoeningen kunnen zijn:
- Slecht eten
- Gewichtsverlies
- Meer drinken en vaker plassen
- Onstabiel lopen
- Overgeven of diarree
- Verward gedrag
- Bloed in urine of ontlasting
- Gele slijmvliezen
- Toevallen
Nierfalen bij Labradors
Bij nierfalen is er geen gezond weefsel meer en zijn de nieren stilgelegd. Dit betekent dat verschillende stofwisselingsprocessen niet meer plaatsvinden, wat fataal kan zijn voor de patiënt.
Oorzaken van nierfalen zijn onder meer:
- Ras
- Leeftijd
- Veranderingen in het dieet
- Giftigheid of vergiftiging
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
De 5 beste hondenharnassen of tuigen voor Labrador Retrievers in 2021
De 3 beste benches voor Labrador Retrievers in 2021
De symptomen variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening, maar kunnen zijn:
- Overmatig drinken en plassen
- Incontinentie
- Braken
- Diarree
- Gebrek aan eetlust
- Gewichtsverlies
- Lethargie
- Verlies van gezichtsvermogen
Helaas komen deze symptomen ook veel voor bij veel andere aandoeningen. Hierdoor worden de meeste gevallen van nieraandoeningen worden niet vroeg genoeg gediagnosticeerd om schade aan de nieren te voorkomen.
