Tenzij je een ervaren fokker bent met jarenlange kennis, vind je het misschien moeilijk om een drachtige Labrador te herkennen, totdat de dracht in een vergevorderd stadium is.
Bij de gebruikelijke tekenen van zwangerschap bij honden, horen gedrags- en lichamelijke veranderingen.
Gedragsveranderingen bij zwangere labradors zijn onder meer een verhoogde genegenheid voor mensen, apathie en luiheid of afname van lichamelijke activiteit.
De drachtige Labrador begint ook nestgedrag te vertonen, op zoek naar een veilige plek om te verblijven en te bevallen. Veranderingen in eetlust kunnen ook optreden.
Bij fysieke veranderingen moet je denken aan vergrote uiers en tepels en een verandering van hun kleur. Ook zal het gewicht van je drachtige Labrador teefje natuurlijk toenemen. Braken, ochtendmisselijkheid of kokhalzen kan vaker voorkomen dan normaal bij je teefje.
Als je enkele van de tekenen hebt opgemerkt, is het verstandig om de hond mee te nemen voor een controle in een plaatselijke dierenkliniek. Rond de 3e week na de loopsheid kan een professionele dierenarts een test uitvoeren om je een definitief antwoord te geven op de vraag of je hond drachtig is.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Alles over loopsheid bij Labradors
Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?
Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?
Hoe vroeg kun je zien dat je Labrador drachtig is?
Als je oog hebt voor kleine details (en je weet waar je op moet letten), kun je de zwangerschap van je Labrador binnen de eerste 3 weken detecteren.
Vooral voor onervaren hondeneigenaren kan dit echter moeilijker zijn. Ze missen misschien een paar subtiele veranderingen in het gedrag en het lichaam van hun Labs die op de vroege stadia van de drachtigheid wijzen.
Veranderingen waar je op moet letten, zijn bijvoorbeeld minder activiteit, luiheid of versterkte affecties voor mensen of andere honden in de buurt.
Na 3 weken kan je hond ochtendmisselijkheid hebben, braken of af en toe kokhalzen. Dit zou kunnen wijzenop een mogelijke zwangerschap. Rond de 30e dag in de dracht zal het gewicht van je drachtige Labrador toe beginnen te nemen. De buik begint in omvang toe te nemen rond dag 40.
Als de gedragsveranderingen van je hond niet opvallen, zijn vergrote tepels en uiers een andere duidelijke indicatie zijn dat je hond puppy’s verwacht.
Bestaat er een zwangerschapstest voor een drachtige Labrador?
Er bestaat inderdaad een zwangerschapstest voor honden. Bij deze test wordt de hoeveelheid relaxine in het bloed van de hond gemeten. Deze test is echter niet vrij verkrijgbaar, je zal er dus voor naar de dierenarts moeten.
Deze test kan 21 dagen na de ovulatie van je hond gebruikt worden, dan begint de hoeveelheid relaxine in het bloed van een drachtige hond namelijk toe te nemen.
Een zwangerschapstest voor mensen is helaas niet bruikbaar bij honden. Deze meet namelijk het hormoon HCG in de urine van mensen. Dit is een menselijk hormoon en daardoor zal de test niet werken bij je hond.
De meeste dierenartsen zullen daarom een echo overwegen om te bevestigen dat je Labrador drachtig is. In een later stadium kan er een rontgenfoto gemaakt worden, maar dan moeten de pups al een stuk groter zijn. Waarschijnlijk zie je dan al duidelijk zelf of de hond drachtig is.
Wat zijn de verschillende stadia tijdens de dracht van een Labrador?
Na de eerste 3 weken moet je min of meer alert zijn op de mogelijkheid dat je Labrador drachtig is. Het is een goed idee om de hond naar de dierenarts te brengen voor een controle en bevestiging.
Wanneer de dracht wordt bevestigd, kan je je voorbereiden op de volgende 2 maanden van de zwangerschap van de hond.
Labradors dragen meestal ongeveer 63 dagen. Net als bij mensen is de dracht van honden verdeeld in 3 stadia die trimesters worden genoemd.
eerste trimester
In het eerste trimester (1e maand) zal je niet veel merken bij een drachtige Labrador. Er kunnen enkele kleine veranderingen in het gedrag van de hond optreden, maar zoals eerder vermeld, zijn ze door veel hondeneigenaren moeilijk te herkennen.
tweede trimester
In het tweede trimester (2e maand) zal de hond wat duidelijker tekenen van zwangerschap vertonen. Haar spenen worden gezwollen en voelen ook zichtbaar groter en warmer aan. Daarnaast kan de eetlust toenemen en het nestgedrag kan beginnen.
De Labrador kan ook frequente ochtendmisselijkheid ervaren of braken. Je kunt ook af en toe afscheiding zien.
Dit is een zeer belangrijke fase in de ontwikkeling van puppy’s. In dit stadium kan je daarom het beste beginnen de Labrador te voeden met een juiste mix van voedsel voor zwangere honden. Je kan bijvoorbeeld denken aan deze brok van Royal Canin.
Maak geen plotselinge omschakeling, maar verander het voer geleidelijk over een week om je hond aan de nieuwe formule te laten wennen.
Vanaf nu is het ook beter om zware fysieke activiteiten of training te beperken.
derde trimester
In het derde trimester (3e maand) zie je de meeste veranderingen. Je Lab zal zichtbaar groter worden, dit is namelijk het moment waarop puppy’s aankomen in gewicht en hun lichaam meer vorm begint aan te nemen.
Een drachtige Labrador heeft meer voedsel nodig dan normaal om voor de puppy’s te zorgen. Doordat ze meer eet zal ze ook nog wat meer aankomen. Sommige honden zullen haar op hun buik verliezen, maar dit is normaal en je hoeft je daar geen zorgen over te maken.
Hoe dichter bij de geboortedatum, hoe rustiger de meeste honden worden. De hond zal daarom proberen een donkere en rustige plek te vinden om te rusten.
Een drachtige Labrador zal proberen een veilige plek te creëren waar ze kan bevallen. Daarom is het een goed idee om in dit stadium (ongeveer 6-7 weken in de zwangerschap) een werpkist te maken of te kopen en de hond ermee vertrouwd te maken.
Je kunt het bijvoorbeeld vullen met handdoeken en andere stoffen die veilig zijn voor honden en puppy’s. Vul de bodem met papier voor eenvoudige reiniging.
Moedig je hond daarna aan om het te onderzoeken en er misschien in te slapen. Zorg ervoor dat de werpkist groot genoeg is zodat je hond er uitgestrekt in kan liggen tijdens de zwangerschap.
Rond 8-9 weken zal de drachtige Labrador klaar zijn om te bevallen. Probeer daarom negatieve prikkels te vermijden. Houd je hond kalm en ontspannen. Kort voor de bevalling stopt de hond misschien met eten en wordt hij erg rustig of juist onrustig.
Houd het telefoonnummer van de dierenarts bij je in de buurt, zodat je deze kan bellen wanneer je ergens niet zeker van bent. Kijk of een huisbezoek mogelijk is, rond de datum dat je hond uitgerekend is.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
5 items die je moet hebben als je je eerste Labrador pup koopt
Wat heb je nodig voor een Labrador puppy?
Hoe vaak moet je je Labrador Retriever wassen?
Hoe lang duurt de geboorte van de pups?
Sommige drachtige Labradors kunnen binnen een half uur bevallen, andere hebben misschien meer tijd nodig. In sommige gevallen kan het enkele uren duren voordat alle puppy’s er zijn.
In de meeste gevallen verloopt de bevalling soepel en zonder complicaties, waarbij de moeder zorgt voor het schoonmaken en voeden van de puppy’s. Blijf kalm en bemoei je er niet teveel mee, omdat dit onnodig veel stress kan opleveren voor de teef.
Het is echter belangrijk om de hond tijdens de bevalling zo nu en dan te controleren om er zeker van te zijn dat alles goed gaat en dat er geen hulp nodig is.
Als je niet zeker bent van de situatie, vraag dan de plaatselijke dierenarts om je tijdens de bevalling te helpen.
Hoe moet ik na de dracht voor mijn hond zorgen?
Na de geboorte van de puppy’s is je hond hoogstwaarschijnlijk uitgeput, waardoor ze mogelijk wat hulp nodig heeft.
Houd de hond ongeveer een week na de geboorte van de puppy’s goed in de gaten. Let bijvoorbeeld op tekenen van infectie, verwondingen of andere ongemakken die kunnen optreden.
Zorg ook voor zo min mogelijk stress voor je hond en neem haar niet voor langere tijd weg bij de puppy’s. Puppy’s hebben in dit stadium namelijk haar hulp nodig en ze moet te allen tijde voor hen beschikbaar zijn.
Vergeet natuurlijk niet om je hond altijd te voorzien van een verse toevoer van water en voedsel. Ook is het beter als maaltijden over de tijd worden verspreid en in kleinere porties worden geserveerd.
De kwaliteit van het voer heeft invloed op de kwaliteit van de moedermelk. Ga dus niet voor goedkoop maar voor kwaliteit en probeer de hond voer te geven dat afgestemd is op zogende honden.
Prins Procare Super Performance is een goed voorbeeld. Het zorgt ervoor dat de zogende Labrador niet in conditie achteruit gaat.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Hoe moet je voor een senior Labrador zorgen?
Hoe verzorg je de vacht van een Labrador?
De beste manieren om Labrador haren te verwijderen
Voedsel van hoge kwaliteit helpt de moeder namelijk sneller te herstellen. Het zal de puppy’s ook voorzien van vitale elementen en voedingsstoffen om hen te helpen bij een goede en gezonde groei.
Na de eerste week kan je de hond langzaam aanmoedigen om regelmatige pauzes te nemen. Het kan gebeuren dat de hond het helemaal niet leuk vindt om haar puppy’s te verlaten, dus dwing niks af. Honden zijn zeer beschermend over hun nakomelingen en kunnen hun gebruikelijke gedrag veranderen wanneer er puppy’s zijn, zelfs tegenover mensen die ze kennen.
Kunnen de kinderen bij de moederhond komen?
Probeer de hond zoveel ruimte te geven als hij nodig heeft. Wacht daarom tot ze klaar is om iedereen in het huis met haar puppy’s te vertrouwen.
Als je kinderen hebt, laat ze dan niet te dichtbij komen. Kinderen kunnen ten slotte erg enthousiast zijn over de situatie, in afwachting de schattige puppy’s te zien en te knuffelen.
De uitbundigheid van de kinderen kan daarom een stressvolle en overweldigende prikkel voor je hond zijn. Leer je kinderen rustig om te gaan met de pups en de moeder en ze de eerste weken vooral met rust te laten. Begeleid ze bovendien altijd bij elk contact.
Wat is schijnzwangerschap bij honden?
Schijnzwangerschap – ook bekend als fantoomzwangerschap – is een conditie waarin een vrouwelijke hond alle tekenen van zwangerschap vertoont maar niet echt drachtig is.
Er wordt aangenomen dat dit gedrag afkomstig is van wolven, de voorouders van honden. Bij wolven zou een schijnzwangerschap namelijk handig kunnen zijn, hierdoor kunnen meerdere teven in de roedel melk geven aan de puppy´s van de originele moeders.
Op de een of andere manier is dit gedrag vervolgens behouden gebleven in onze honden. Een schijndracht bij de hond treedt vaak ongeveer 6 tot 12 weken na de loopsheid op, waarschijnlijk door de invloed van het hormoon prolactine.
Volgens experts vertoont 50% tot 70% van alle vrouwelijke honden tijdens hun leven minstens milde tekenen van schijnzwangerschap. Sommige symptomen zijn misschien te onduidelijk voor mensen om op te merken, terwijl andere gemakkelijk zichtbaar zijn.
Er zijn daarnaast een aantal factoren die de kans kunnen vergroten dat de hond tekenen van schijnzwangerschap vertoont. Voedingsinname, de leeftijd en het aantal keren dat de hond eerder drachtig is geweest, horen onder andere bij deze factoren.
Daarbij kunnen veranderingen in de omgeving het risico op fantoomzwangerschappen bij honden vergroten. Of schijnzwangerschappen vaker voorkomen bij bepaalde rassen is onbekend.
Wat zijn de symptomen van schijnzwangerschap bij honden?
Net als bij normale zwangerschappen bij honden, kan je tijdens schijndrachten enkele gedrags- en lichamelijke veranderingen bij je hond opmerken.
Gedragsveranderingen zijn gemakkelijker te herkennen en worden daarom in de overgrote meerderheid van de onderzochte gevallen geregistreerd (volgens de recente studies).
Je hond is dan bijvoorbeeld angstiger, luier of ze vertoont nestgedrag. In sommige gevallen beginnen de teefjes objecten te verzamelen (bijvoorbeeld speelgoed) en op een beschermende manier naar de objecten te handelen.
Ze kunnen daarnaast agressiever gedrag vertonen tegenover andere honden of mensen die in de buurt van de nestplaats komen.
Een fysiek symptoom is bijvoorbeeld het groter en donkerder worden van de tepels van de hond. De oorzaak hiervan is een verhoogde hoeveelheid Prolactine, het hormoon dat verantwoordelijk is voor de melkproductie, .
Er kan wat afscheiding uit de borstklier zijn, evenals gebrek aan eetlust en braken.
Sommige honden komen daarnaast zichtbaar aan en ontwikkelen een gezwollen buik, waardoor het nog meer lijkt op een echte zwangerschap.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Zijn er verschillen tussen bruine, blonde en zwarte Labradors?
Hoeveel mag mijn Labrador wegen
Wat is het verschil tussen een Amerikaanse Labrador en een Engelse Labrador Retriever?
Hoe lang duurt een schijnzwangerschap?
Een schijndracht duurt bij honden ongeveer 2-3 weken, afhankelijk van de leeftijd van de hond en de algehele gezondheid. Daarna zullen de meeste symptomen verdwijnen en zal het gedrag van de hond weer normaal worden.
Wanneer dat niet het geval is en de symptomen van zwangerschap na 4 weken nog steeds aanhouden, is het wijs om contact op te nemen met een dierenarts.
Het is namelijk mogelijk dat je Labrador echt drachtig is of dat er iets anders is dat een schijndracht die langer duurt dan normaal kan veroorzaken. In beide gevallen is het een goed idee om je hond in een professionele dierenkliniek te laten controleren.
Houd er rekening mee dat je Labrador gevoeliger is voor schijnzwangerschap als hij er al een keer een heeft gehad. Je kan dan overwegen om de hond te castreren om valse zwangerschappen (of echte zwangerschappen) in de toekomst te voorkomen.
Om de ongemakken voor je hond te helpen verlichten tijdens de schijnzwangerschap, kan je Puur Schijnzwanger aan je teefje geven.
