Schrijf je in voor
de nieuwsbrief

Geplaatst op: 15 januari 2021

Waarom heeft mijn Labrador kale plekken?

Waarom heeft mijn Labrador kale plekken

De vacht van een Labrador hoort kort, maar mooi vol en dik te zijn. Als dit niet het geval is, levert dit vaak terecht bezorgdheid op bij de eigenaar.

Wanneer je Labrador Retriever een kale plek krijgt, is dit meestal een teken dat er iets anders mis is met de huid of vacht van je Labrador, maar ook gezondheidsproblemen die in eerste instantie niks met de huid of vacht te maken hebben, kunnen voor kale plekken zorgen.

We zullen een paar veelvoorkomende oorzaken van kale plekken bij Labrador Retrievers bekijken.


TOP TIP

Soms worden kale plekken veroorzaakt doordat de Labrador zich veel krabt. Het is altijd belangrijk om de oorzaak van jeuk te achterhalen, maar het is ook handig om een middeltje in huis te hebben dat kan helpen de jeuk te verlichten. Gebruik bijvoorbeeld een Grooming Shampoo en Anti-jeuk Spray van Animigo.


Oorzaken van kale plekken bij Labradors

In veel gevallen moet je een afspraak maken met de dierenarts om de oorzaak van de kale plekken bij je Labrador vast te stellen. Als je Labrador een enkele kale plek heeft, kan dit een lokale irritatie zijn, ook wel hotspot genoemd.

Als de Labrador meerdere kale plekken, of terugkerende kale plekken heeft, kan er iets meer aan de hand zijn. Een dunner wordende, kalende vacht is vaak een teken zijn van een systemisch probleem dat met medische hulp moet worden aangepakt.

Kale plekken door allergieën

Allergieën voor voedsel of iets in de omgeving kunnen ervoor zorgen dat je Labrador Retriever kale plekken krijgt. Niet alleen kan de allergie zelf ervoor zorgen dat het haar van je hond uitvalt, maar de jeuk en irritatie kunnen ervoor zorgen dat je hond veel gaat krabben, waardoor er meer haar uit valt.

Parasieten zijn, net als vlooien, een boosdoener van veel hondenallergieën. Je kunt een hond met een vlooienallergie vrij houden van symptomen door de hond en je huis regelmatig met preventieve middelen te behandelen.

Er is waarschijnlijk een genetische component bij allergieën, maar veel honden zijn vatbaar voor een of andere allergie. Bij vlooienbeetallergieën zie je meestal haarverlies waar de vlooienbeet plaatsvond.

Bij allergieën die meer systemisch zijn, zoals een omgevings- of voedselallergie, treedt haarverlies vaak bilateraal op op het lichaam van de hond. Vaak worden vooral de buik, de oksels, liezen, ogen, snuit en poten kaler dan de rest van het lichaam.


Dit vind je misschien ook interessant om te lezen

Hoe verzorg je de vacht van een Labrador?

Tips voor de verzorging van je Labrador; vacht, tanden, oren en nagels


In veel gevallen komt het verlies van de vacht op de voorpoten van de hond door het overmatig likken vanwege de jeuk aan hun voeten.

De hond kan omgevingsallergieën hebben voor planten, stof en meer. Hoewel allergietesten beschikbaar zijn, zijn ze niet altijd even betrouwbaar. Meestal probeert de dierenarts eerst andere mogelijke oorzaken uit te sluiten, voordat er gesproken kan worden van een omgevingsallergie.

Als echter is vastgesteld dat je Labrador Retriever aan allergieën lijdt, kan de dierenarts je helpen door medicijnen voor te schrijven die de klachten van de hond kunnen helpen verlichten.

Wanneer je denkt dat je hond last heeft van een voedselallergie, kun je ook tijdelijk overgaan op het voer Regulator OHD van Trovet. Dit voer bevat geen allergenen, waardoor je hond ervan op zou moeten knappen bij een voedselallergie.

De ziekte van Cushing en kale plekken

Bij de ziekte van Cushing maakt het lichaam van een hond te veel cortisol aan door een hypofysetumor of een bijniertumor. Cortisol is altijd aanwezig in het lichaam van de hond, maar als er teveel van wordt geproduceerd, levert dit ernstige problemen op.

Een symptoom van de ziekte van Cushing is haaruitval. Je kunt dit haarverlies over elk deel van het lichaam van de hond opmerken, maar het begint meestal rond de flanken van je hond en is vaak aan beide kanten zichtbaar.

Meestal ontwikkelen honden de ziekte van Cushing op een leeftijd van 6 jaar of ouder. Symptomen die ook in verband worden gebracht met de ziekte van Cushing zijn onder meer veel eten en drinken, vaak hijgen in rust, en een dikke hangbuik.

Honden met Cushing moeten uitgebreid onderzocht worden en de ziekte moet meestal onder controle gehouden worden met medicijnen. Soms is een operatie nodig.

Bij honden met Cushing wordt een vetarm dieet aangeraden, zoals Royal Canin Gastro Intestinal Low Fat. Verder kunnen supplementen de gezondheid van een hond met cushing bevorderen. Het supplement Cush X van Hilton Herbs bijvoorbeeld, draagt bij aan een gezond hormoonstelsel.

Kale plekken door schimmel

Schimmelinfecties zoals ringworm kunnen bij honden haarverlies veroorzaken. Honden met een lagere immuniteit kunnen vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van een infectie als gevolg van een schimmel.

Schimmelinfecties gedijen goed op donkere, vochtige plekken. Dit betekent dat schimmelinfecties vaker voorkomen in dit soort gebieden, zoals onder een halsband, in het oor, in de oksels of tussen de tenen.

Een ander type schimmelinfectie is ringworm. Rigworm is geen worm, maar een schimmelinfectie op de huid die voor ronde, schilferige kale plekken zorgt. Ringworm kan overal op het lichaam van de hond voorkomen.


Dit vind je misschien ook interessant om te lezen

Welk voer is het beste voor een Labrador Retriever?

Wat is het beste kussen, matras of mand voor een Labrador retriever?


Schimmelinfecties kunnen besmettelijk zijn, ook voor mensen, en vereisen een veterinaire behandeling. De infectie is vrij makkelijk te behandelen met een middel van de dierenarts.

In het geval van ringworm moet je ook het beddengoed van de hond, de kleding die je bij je hond draagt ​​en andere spullen die je veel gebruikt desinfecteren, zodat je niet zelf geïnfecteerd raakt en je hond niet opnieuw besmet raakt.

Spanning en haarverlies

Als er geen andere medische oorzaken zijn voor haarverlies, vooral als het haarverlies plotseling is, is het mogelijk dat je hond haar verliest als gevolg van stress.

Als je vermoedt dat je Labrador Retriever haar verliest omdat hij gestrest is, moet je overwegen welke stressvolle verandering er in het leven van je hond kan zijn opgetreden en wat je kunt doen om de stress te verminderen.

Stress kan er niet alleen voor zorgen dat het haar van je hond uitvalt, een hond met veel stress heeft ook de neiging veel aan zijn poten of staart te likken, waardoor deze kaal kunnen worden. De hond likt dan niet aan zijn poten omdat hij jeuk heeft, maar omdat het kalmerend werkt, net als bijvoorbeeld nagelbijten bij mensen.

Bij een verandering die niet kan worden verholpen, zoals een verhuizing of een verandering in de gezinssamenstelling, kunnen rustgevende medicijnen soms helpen. Deze zijn verkrijgbaar bij de dierenarts, maar er zijn ook vrij verkrijgbare goede middelen die je hond kunnen helpen kalmeren.

Je kunt bijvoorbeeld een feromoonspray, zoals ADAPTIL, overwegen om ervoor te zorgen dat je hond zich meer op zijn gemak voelt.

Kale plekken door hypothyreoïdie

Bij hypothyreoïdie werkt de schildklier van je hond niet zoals het hoort. Als de schildklier te traag werkt, kan dit allerlei problemen veroorzaken.

Een van de meest voorkomende uiterlijke tekenen van hypothyreoïdie is haaruitval. Naast de kale plekken die op je Labrador Retriever verschijnen, merkt je misschien ook dat de vacht over het algemeen doffer wordt.

In het geval van hypothyreoïdie komt het haarverlies meestal voor op het lichaam van de hond, zoals op de borst en heupen. De poten en het hoofd worden normaal gesproken niet aangetast, en haaruitval gaat niet gepaard met roodheid en jeuk.

Andere tekenen van hypothyreoïdie zijn onder meer gewichtstoename, verminderde activiteit en een verminderd vermogen om het koude weer te verdragen.


Dit vind je misschien ook interessant om te lezen

Wat is het verschil tussen een Amerikaanse Labrador en een Engelse Labrador Retriever?

Zijn er verschillen tussen bruine, blonde en zwarte Labradors?


Als de dierenarts vermoedt dat je hond haaruitval heeft als gevolg van hypothyreoïdie, kan een bloedtest worden uitgevoerd om de schildklierfunctie van de hond te controleren.

Een traag werkende schildklier kan behandeld worden met een oraal vervangend hormoonmedicijn als aanvulling op wat het lichaam van de hond van nature zou moeten maken.

Hypothyreoïdie is vooral een punt van zorg bij Labrador Retrievers, omdat het een ziekte is die bij dit ras relatief vaker voorkomt dan bij veel andere rassen.

Flank alopecia en haaruitval

Een andere veel voorkomende reden voor haarverlies bij Labrador Retrievers, is een gebrek aan zonlicht. Dit veroorzaakt meestal kale plekken, hoog langs de flank van de hond, en komt het meest voor bij honden die in koudere klimaten leven die niet zoveel zonlicht krijgen.

Gelukkig heeft flank alopecia weinig invloed op de gezondheid van de hond. De alopecia is eerder een cosmetisch probleem.

Het is echter, ook als je flank alopecia bij je hond vermoedt, nog steeds verstandig om je hond mee te nemen naar de dierenarts, zodat andere oorzaken, zoals hypothyreoïdie, uitgesloten kunnen worden.

Vaak bestaat de behandeling uit het toedienen van het hormoon melatonine, wat in samenwerking met de dierenarts moet gebeuren.